Ski Jumping Manager Wiki
Advertisement

Nor Roar Ljøkelsøy (ur. 31 maja 1976 w Orkdal) – były norweski skoczek narciarski. Wielokrotny uczestnik imprez międzynarodowych (Igrzyska Olimpijskie, Mistrzostwa Świata).

Nor Roar Ljøkelsøy
Roar
Kraj Nor Norwegia
Data urodzenia 31 maja 1976
Miejsce urodzenia Nor Orkdal
Osiągnięcia brak znaczących
Aktywność 2007-2013


W Pucharze Świata zadebiutował w wieku 16 lat, 11 marca 1993 roku w Lillehammer, zajmując 34. miejsce. Pierwsze punkty zdobył dzięki 12. lokacie w ostatnim konkursie sezonu 1992/93 w Planicy. Ów sezon ukończył jako 53. skoczek klasyfikacji generalnej.

W sezonie 1993/94 został włączony do pierwszej reprezentacji Norwegii. Startował bardzo udanie – najlepsze wyniki to dwa 6. miejsca (w Murau oraz Libercu) oraz 7. lokata w Engelbergu. Sezon ukończył na wysokim, 17. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

Po słabszym sezonie 1994/95 (tylko trzykrotnie w czołowej "15" zawodów; 33. miejsce w klasyfikacji końcowej), w kolejnych dwóch znów notował dobre rezultaty. W sezonie 1995/96 po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując 10 grudnia 1995 2. lokatę na skoczni w Planicy. W sumie aż dziesięciokrotnie plasował się w czołowej "10" zawodów. Sezon ukończył na 15. pozycji. W następnym sezonie spisywał się jeszcze lepiej. 19 stycznia 1997 w Sapporo zaliczył drugie podium w karierze (2. lokata). Następnie był 3. w Willingen. Na Mistrzostwach Świata w Trondheim zajął 6. miejsce w konkursie indywidualnym na skoczni K-120. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata uplasował się na 13. pozycji.

Po tak udanym początku kariery, nieoczekiwanie przyszedł długotrwały zastój. Pięć kolejnych sezonów (od 1997/98 do 2001/02) Norweg kończył pomiędzy 28. a 35. miejscem w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata. Bez większego powodzenia startował podczas Igrzysk Olimpijskich w Nagano (9. miejsce w konkursie na dużej skoczni, 4. miejsce drużynowo), a także Mistrzostwach Świata 1999 w Ramsau – 19. i 25. miejsca indywidualnie, oraz 6. w drużynie. Podczas Mistrzostw Świata 2001 w Lahti wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zajmując 20. miejsce. Pojawił się za to w obydwu konkursach drużynowych, jednak Norwegowie dwukrotnie kompletnie zawiedli, zajmując dopiero 7. (K-116) i 8. (K-90) miejsca. Fiaskiem zakończył się także start Roara w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City. Norweg był 18. na normalnej i 32. na dużej skoczni, oraz dopiero 9. w konkursie drużynowym (Norwegowie przegrali nawet z reprezentacją Korei Południowej).

Seria tak słabych sezonów sprawiła, że Norweg był załamany i rozważał nawet zakończenie kariery[potrzebne źródło]. Wszystko zmieniło się, kiedy reprezentację Norwegii objął, wiosną 2002, Mika Kojonkoski. Fin zupełnie odmienił pogrążoną w kryzysie drużynę, mianując Roara jej liderem. Sezon 2002/03 był dla Ljøkelsøya przełomowy. Norweg był jedynym zawodnikiem który w sezonie punktował we wszystkich konkursach. 25 stycznia 2003 na skoczni w Sapporo odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w karierze – po 11 latach startów w Pucharze Świata. Wprawdzie Mistrzostwa Świata w Predazzo ukończył na 22. i 18. miejscu, ale sezon ukończył jednak na wówczas najwyższym w karierze 9. miejscu w Pucharze Świata.

W kolejnych dwóch sezonach było jeszcze lepiej. W pierwszym z nich, 2003/04, odniósł aż 7 zwycięstw, zdobył także dwa złote medale Mistrzostw Świata w lotach narciarskich w Planicy – indywidualny oraz z drużyną. Do końca sezonu gonił w klasyfikacji Pucharu Świata Janne Ahonena, ostatecznie przegrywając walkę o kryształową kulę zaledwie o 10 punktów. W sezonie 2004/05 triumfował w Pucharze Świata dwukrotnie (w Sapporo i Zakopanem), zdobył również swoje pierwsze medale na Mistrzostwach Świata. W Oberstdorfie na skoczni K-120 był 2. w konkursie indywidualnym oraz 3. w konkursie drużynowym. Puchar Świata ponownie ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej, tym razem przegrywając z Ahonenem o 275 punktów.

Świetne występy kontynuował w sezonie 2005/06. W Pucharze Świata triumfował wprawdzie tylko raz (ponownie w Sapporo, było to już jego 5. zwycięstwo na tej skoczni), dołożył jednak do swojej kolekcji kolejne 4 medale wielkich imprez. Ponownie okazał się najlepszy na Mistrzostwach Świata w lotach narciarskich, tym razem w Bad Mitterndorf, znów zarówno indywidualnie jak i w drużynie. 12 lutego 2006 zdobył brązowy medal Zimowych Igrzysk Olimpijskich przegrywając kolejno ze swoim rodakiem Larsem Bystølem (2 pkt.) i Finem Mattim Hautamäki. 20 lutego zdobył kolejny brązowy medal olimpijski, tym razem w konkursie drużynowym. W Pucharze Świata tym razem zajął 4. miejsce w końcowej klasyfikacji.

W sezonie 2006/2007 zanotował swoje ostatnie sukcesy – brązowy medal Mistrzostw Świata w Sapporo na skoczni K-120 oraz srebro z drużyną. W Pucharze Świata spisywał się już słabiej (bez zwycięstw, tylko 2 razy na podium) i na koniec sezonu był 14.

W sezonie 2007/2008 w Pucharze Świata zajął 31 miejsce z dorobkiem 151 punktów. To był ostatni udany sezon w karierze Roara Ljokelsoeya. Przez następne lata w tym cyklu nie zdobył już ani jednego punktu.

Po sezonie 2012/2013 zakończył swoją bogatą karierę zawodniczą i rozpoczął pracę jako szkoleniowiec w miejscowym klubie Orkdal IL.

Wyniki w Pucharze Świata[]

Sezon Miejsce Punkty
2007/2008 31 miejsce 151 pkt
2008/2009 - -
2009/2010 - -
2010/2011 - -
2011/2012 - -
2012/2013 - -

Igrzyska Olimpijskie[]

brak występów

Mistrzostwa Świata[]

brak występów

Galeria[]

Advertisement